‘Niemand’ zag het aankomen, Trump als 45e president van de Verenigde Staten. De verbazing vanuit gebrek aan inzicht en de verklaring in ‘onvrede’ voldoen echter niet. Het is belangrijk de verklaring te verleggen van de ‘ontevredenen’ of ‘kleingeestigen’ naar de sociaaleconomische ontwikkelingen die ze brachten tot deze stem. Zo brengt ze ons bij beleid. Zowel die van de huidige establishment die deze situatie creëerden als de proteststem die eruit vloeit. En ja, zelfs Donald Trump heeft beleid ook al kwamen de westerse media en politiek niet verder dan de persoon Donald Trump en de sociaal-culturele aspecten zoals de rechten van minderheden. Het niet serieus nemen van presidentskandidaat Donald Trump als stem voor verandering en onvrede die komt met deze verslaggeving heeft het westen gepolariseerd en laat angstige, onwetende Hillary supporters achter zonder perspectief. Om verder én samen te komen hebben we begrip nodig die voorbij sociaal-culturele polarisatie gaat op zoek naar wat de Trump supporters bindt en ons zo nieuwe perspectieven en ongekende mogelijkheden kan bieden die komen met een nieuwe wind in Washington.
de shock
Laat ik voorop stellen dat ik vanuit mijn humanistische levensvisie me ook niet in de sociaal-conservatieve visie van de republikeinse partij kan vinden wat betreft minderheden net als zovelen die op hem gestemd hebben. Dit lijkt voor minder mensen dan verwacht van belang te zijn geweest. Bovendien is er wel degelijk een verschil tussen de republikeinse partij en de veel meer sociaal-liberale Trump. Het verwachte massaal laten afweten van de latino-stem deze verkiezingen is dan ook uitgebleven. Ten opzichte van de vorige verkiezingen is de latino-stem zelfs iets gegroeid onder Trump van 27% naar 29%, 18% werd voorspeld. Ook vrouwen kwamen massaal opdagen voor Trump en de ‘Women for Trump’-borden bleken niet zonder backing. ‘A majority of white women voted for Trump. And while Clinton did carry the female vote overall, her advantage among women was a percentage point less than Obama had enjoyed over Romney in 2012.‘, aldus The Guardian. Ook de LGBTQ-gemeenschap kent Trump-supporters en verwijzen naar zijn steun tijdens de campagne waarbij Trump prominent de regenboogvlag met ‘LGBT’s for Trump’ hoog houdt. Zo zei hij in 2000 al “Amending the Civil Rights Act would grant the same protection to gay people that we give to other Americans – it’s only fair.” en sprak hij zijn steun uit voor de homogemeenschap tegenover de Republikeinse Partij in Ohio tijdens zijn nominatiespeech afgelopen juli. De echte shock is wellicht niet dat er gestemd is voor Trump, maar dat we zo onwetend waren in onze bubbel van ‘realiteit’. De Amerikaanse burger heeft de focus van de media weerlegt of naast zich neergelegd. De verkiezingen gingen helemaal niet over sociaal-liberale kwesties voor de Trump-stemmer. Dit sociaal-liberale doembeeld is echter iets dat niet alleen vanzelfsprekend, maar vooral ook alom dominant is geworden voor diegene die Hillary/de media volgen.
de clintonmachine
De opbouw van de ‘extreme’ Donald als tegenkandidaat is al vroeg bewust beleid van Hillary geweest om zich hiertegenover makkelijk te positioneren, haar Pied Piper strategie. Ironisch genoeg is het de nauwe samenwerking van Hillary met de mainstream media die Donald in den beginne groot maakt. Vragen voor de debatten werden Hillary toegestuurd, hele interviews van te voren uitgeschreven, bladen als The New York Times of de ‘vertrouwde’ Washington Post laten zich de artikelen en beleid dicteren en zelfs de nieuwe media als HuffingtonPost sluiten zich graag aan bij de zelfcensuur die optreedt wanneer men binnen een bepaalde bandbreedte werkt -en leert denken en handelen. Dit is niet meer speculatie, maar keiharde realiteit die o.a. Wikileaks ons hebben laten zien en nu slechts langzaam tot ons doordringen. Trumps burger zag en ziet dit, waar onze naar zichzelf verwijzende wereld van politiek en media blind waren en zijn -en zodoende ook diegene die zo wereld hebben leren kennen. Niets spreekt meer boekdelen dan het wereldvreemde ‘ja, ja, ja…’ van Rob Trip bij de conclusie van president-elect Donald Trump op TV of de onkunde van Amerika-expert Mark de Vries vervolgens in de verwoording van Trump’s stem. Net als de Amerikaanse liberalen. Gevangen in alle sociaal-culturele polarisatie weerhoudt ze deze Amerikaanse liberaal/establishment van de wereld van de onderliggende sociaal-economische realiteit, de armoede van de bevolking na decennia globalisering en de groeiende inkomensongelijkheid. Deze economische realiteit wordt niet erkend door Hillary, haar neoconservatieve beleid heeft er zelfs aan bijgedragen. Een email van Citibank verstuurd aan John Podesta (toen co-chair van President-elect Barack Obama’s transitie team, nu campagneleider bij Clinton) een maand voor de verkiezingen van Obama laat suggesties vanuit het bankwezen zien voor ministers. Vrijwel allen zijn het geworden. Obama, juist via Hillary als staatssecretaris, is het kabinet geworden van Wall Street en militair interventionisme. Hillary ontvangt zowel persoonlijk als via haar Clinton Foundation geld van buitenlandse regeringen als Marokko, Saudi-Arabië en Qatar waar vervolgens grootse wapendeals mee werden afgesloten als staatssecretaris. Net als de politieke benoemingen na donatie. Dit is indirect, zoals iets zelden causaal te tonen is in de politiek. Rest echter de vraag waarom. Vragen die niet verduidelijkt worden met de focus op onze ‘clown’ Donald.
the forgotten ones
Niet onze homo’s, latino’s of vrouwen zijn the forgotten ones, maar in vergelijking de economisch achtergestelden. Diegene die niet in hun basisbehoeften kunnen voldoen of te veel werkdruk en onzekerheid ervaren in de rat race om het schaarstegoed geld. Het is de (stille) armoede en verloedering -overleven gaat voor vrij leven.
Ironisch genoeg is er voedsel in overvloed en is logistiek geen probleem. Echter, de maatschappelijke verdeling van geld zorgt ervoor dat ze steeds meer komt bij diegene die ze steeds minder nodig (banken) hebben en velen in gebreken laat om zich uit te drukken in die markt van overvloed. Een financieel apparaat dat niet werkt voor het gros van de bevolking en Trump zegt het. Onze moderne sociale spanningen komen voort uit een indeling van onze maatschappij waarbij diegene die schaarste in geld ondervinden niet serieus worden genomen door een establishmentsdenken. Dit establishmentsdenken redeneert ze, zoals bij deze verkiezingen, weg in sociaal-culturele beweegredenen die polariserend werken of ze worden als zijnde populistisch weggeredeneerd.
wederopbouw VS, terugtrekken globalisering
De Amerikaanse politiek en media hebben de bevolking gefaald en de burger wil verandering. Zien de Trump-stemmers dan een oplossing bij beleid van Trump? Voor velen wellicht ook niet. Ze weten wél dat met de Hillarymachine er weer een kabinet komt van Wall Street, nieuwe oorlogen en wapendeals. Liever het onbekende dan het bekende dat corrupt is. Want de establishment blijkt zo corrupt dat men er in de media zelfs niet inhoudelijk over praat. Onrechtvaardigheid krijgt geen gehoor en een anti-establishment speech als deze hieronder kan menig occupier zich nog in vinden.
(https://www.youtube.com/watch?v=u3hJjWTLRB0)
Hoe de media deze speech een maand voor de verkiezingen heeft kunnen missen? … En je vrienden en jij? Uit onszelf zouden we niet zo snel een speech van Trump luisteren, laat staan delen. Ook is er de angst voor de bekrompen liberaal en de establishment die je op zijn minst niet serieus had genomen bij een ander geluid terwijl ze van de hoogste toren blazen en inzoomen op sociaal-liberale aspecten met morele superioriteit. De veroordeling kwam en komt vóór het luisterend oor, met polarisatie als gevolg. Laten we kijken naar het beleid waar de Trump-Amerikanen zich achter scharen. Grofweg laat deze zich nog steeds voorspelbaar kenmerken voor de Amerikaan; provincialisme/isolationisme, de economie en wantrouwen in de overheid.
Voor Amerikanen bestaat de wereld buiten de landsgrenzen maar in beperkte mate en rekent de zware betrokkenheid van Hillary in het omverwerpen van Libië en nu Syrië op weinig steun. Wat doen we daar? Donald Trump wil stoppen met de steun aan rebellen in Syrië ‘van wie we niet eens weten wie ze zijn’ die we sponsoren tegen Assad, terwijl ISIS de echte zorg is. Terrorisme bestrijden, niet regime change. Ze zijn de oorlogen beu. Trump beloofd goede relaties en samen te werken met Rusland wat betreft ISIS. Hillary verklaart de oorlog en gebruikt NAVO om de Russische grenzen te destabiliseren. Trump wil NAVO niet meer financieel blijven dragen. Ook de internationale handelsverdragen dragen binnen de VS geen steun en worden als oorzaak gezien van de uitstroom van veel werk. Trump belooft TPP te stoppen. Ook wil hij de belasting-ontduiking van multinationals aanpakken om ze belastingplichtig te maken in de VS. Door de belastingen te verlagen van 35% naar 15% met een eenmalige tegemoetkoming van 10% voor het eerste jaar komt er zo weer geld terug bij het land, het volk -niet de internationale financiële elite. Volgens Trump is het globalisme van de neo-conservatieven bij de democraten én republikeinen te ver gegaan en de Amerikaanse regering en de macht van congress moeten weer hersteld worden volgens traditioneel republikeinse waarden. Al die nieuw verkregen ‘special presidential powers’ die Trump nu erft van Obama ondermijnen de democratie en moeten weg en zelfs teruggedraaid, “We should cancel every unconstitutional executive action, memorandum and order issued by President Obama”
De handelsverdragen en globalisering brengen een economie die niet meer werkt voor de arbeider en het land. De steun van de arbeider verschoof in veel swing states dan ook naar Trump na acht jaar ‘yes we can’ velen in slechtere posities heeft achtergelaten. Bij Hillary krijgen we een kabinet gekozen door Wall St, zoals bij Obama. Trump wil de economie nieuw leven inblazen met een soort ‘new deal’ door grootste infrastructuur te bouwen zoals nieuwe wegen, bruggen, treinen, luchthavens etc. Trump krijgt gehoor wanneer hij de VS vergelijkt met een derdewereldland, een vergelijking dat in establishmentkringen taboe is. In de ogen van velen is dat hoe ze de realiteit ook zijn gaan ervaren. Trump wil een gigantische werkgelegenheid creëren die ‘one trillion over ten years’ aan investeringen vrij moet maken in voornamelijk private gelden. Door een belastingvoordeel voor het opknappen van stadscentra moet er zo werkgelegenheid komen die de uitgaven aan belastingvoordeel middels inkomsten van nieuwe inkomstenbelasting voor de overheid neutraal maken. Trump hoopt zo de Amerikaanse droom nieuw leven doen in te blazen en zo Amerika weer groots op de kaart kan zetten met 3-4% economische groei. Trump ziet de weigering samen te werken met de Chinese AIIB-infrastructuurbank ook als “strategische fout”. Komt de One Belt, One Road (OBOR) samenwerking -swerelds grootste infrastructuurproject- straks tot Nieuw York? Trump staat open voor een multipolaire wereld, waar Hillary de unipolaire orde handhaaft. Een multipolaire wereldvisie die vrijwel geheel politiek en media(-volgend) Nederland gemist hebben. (Met als frisse uitzondering Thierry Baudet die in Business Insider dit begrip vlak voor de verkiezingen nog deelde.)
Wikileaks en de FBI hebben met o.a. de emails van Hillary een transparantie gegeven in overheidsvoering die de corruptie bevestigd. Trump is duidelijk met “A Constitutional Amendment to impose term limits on all members of Congress.”, “A 5-year ban on White House and Congressional officials becoming lobbyists after they leave government.” of “A complete ban on foreign lobbyists raising money for American elections.“. Waar media en politiek geconsumeerd waren met de schuldvraag en onbewezen statements en oordelen tegenover Julian Assange, Rusland, James Comey en Wikileaks, was de burger gefocust op de inhoud en versterkte de stem van wantrouwen in overheid. Dit geeft daarmee een anti-establishment beredenering die zich niet weg laat praten door polarisering van de samenleving: ze geeft niet toe aan isolatie van de Trumpvolger als paria en de bewust uitvergrootte, incorrecte focus op minderheden bij Trump.
presidentskandidaat Trump
Dit is presidentskandidaat Trump zoals we hem niet gekend hebben. Een Trump die waarschijnlijk hetzelfde denkt als jij denkt over handelsverdragen als TTIP, TPP en Ceta. Een Trump die tegen regime change is. Een Trump die geen gevaar ziet in Rusland. Een Trump die NAVO wil beteugelen. Een Trump die het lobbyen aan wil pakken. Een Trump die ziet dat voor steeds meer mensen het overleven in plaats van leven is geworden, met alle stress en zorgen ten gevolgen. Een Trump die naast wereldmedia zowel de democratische als republikeinse neoconservatieve tegen zich kreeg. Een Trump die werkelijk van buiten de politieke wereld komt. Een Trump die een kans biedt op verandering. Een Trump die niet fascistisch is, maar mijn liberale en ecologische waarden ondergeschikt maakt aan aan de clean sweep van deze kleptocratie. Of, een Trump die desnoods het systeem laat barsten.
president Trump
Maar in hoeverre zal presidentskandidaat Trump ook president Trump zijn? Slachtoffers als milieu en sociaal-liberale vooruitgang gaan sowieso vallen, maar hoe zit het met zijn beloftes? De eerste benoemingen halen neo-conservatieven al binnen. In hoeverre toont zijn presidentschap zijn kandidaatsbeleid of die van de neocons/financiële wereld? Zal genoeg achterban bij afwijken dit nog steeds accepteren of vind de onvrede dezelfde weg als bij Obama -niet? Accepteert de rest van de geglobaliseerde westerse establishment dit, de EU en NAVO?
Ik vraag me af of zelfs met de steun van het (verdeelde) volk Trump is opgewassen tegen de media, zijn eigen republikeinse partij en de deep state in het algemeen. Mocht Trump dit lukken kan hij de geschiedenisboeken ingaan als een van de grootste presidenten van de Amerikaanse geschiedenis. De president die het globalisme en de neocons terug floot en Amerika teruggaf aan een functionerend congres.
Leave a Reply