Kritiek op de avondklok en quarantaine plaatst je meteen in een positie waarin je veroordeeld wordt en je argumenten worden genegeerd. Niets lijkt dit wereldbeeld te kunnen verstoren. Want is mensen redden niet het belangrijkste? En geef je niet om de ouderen? Resteert dat je eigenlijk enkel nog maar een egoïstisch persoon kan zijn en een tikkeltje dom wellicht. Zet je woede, frustraties of andere emoties even opzij om ze vervolgens te mogen hopen ankeren in een richting weg van quarantaine en avondklok, waarin we meer mensen kunnen redden, de maatschappij niet onnodig vernietigen en ons kunnen bevrijden van ongefundeerde angsten als individu.
Mijn uitgangspunten zijn juist de zorg voor de medemens en het handelen op basis van wetenschap. Ja, schakel je sarcasme ook even uit -‘welke krenten haalt hij nou weer uit de wetenschappelijke pap?’- en neem het respect ook naar de ander te luisteren i.p.v. ze bij voorbaat te veroordelen. Want, wat als de overtuigingen wat betreft de quarantaine en de avondklok incorrect zijn en zelfs helaas kunnen bijdragen aan de verspreiding van het virus?
Buitenlucht, Zonlicht, Warme Temperaturen en Luchtvochtigheid
Laten we beginnen met het breed gedragen en onderbelichte begrip dat zonlicht, warme temperaturen, luchtvochtigheid en buitenlucht essentieel zijn in het voorkomen van het ziek worden en verspreiden van het coronavirus. Dit wil overigens níet zeggen dat deze geneesmiddelen zijn, een belangrijke nuance.
Vóór de komst van antibiotica waren de buitenlucht en de zon de meest effectieve manier in het op grote schaal reduceren van de mortaliteit van de influenza-epidemie van 1918. Buitenlucht werkt als een natuurlijk filter die het aantal bacteriële, virale aerosols per vierkante meter drastisch reduceert en UV-straling doodt deze op zeer effectieve wijze. Ze genezen beide zodoende niet, maar voorkomt vererging en verspreiding en geeft het immuunsysteem de kans zijn werk te doen zonder overbelast te worden. Het juist ventileren binnen is dan ook “essentieel in het verlagen van het risico”, aldus Yale.
Zonlicht verhoogt eveneens de immuniteit voor virale, bacteriële infecties (zoals het coronavirus) als gevolg van de vitamine D die ons lichaam aanmaakt onder de zon. Ook hier is de nuance belangrijk dat vitamine D géén geneesmiddel is voor het virus. Een tekort aan vitamine D echter verlaagt je immuniteit, wat ons ontvankelijker maakt. Peer reviewed onderzoek uit 2017, gepubliceerd in het British Medical Journal, toont aan dat mensen die vitamine D supplementen nemen 19% minder kans hebben ziek te worden van virale, bacteriële infecties zoals het coronavirus. Mocht je een danig vitamine D tekort hebben kan dit zelfs oplopen tot 70% vermindering. Bij het eventueel ziek worden, verlaagt Vitamine D de intensiteit daarvan. In de winter heeft 58,8% van de Nederlanders een vitamine D-tekort (zomer 35,4%). Ook is er een 10-15% verschil tussen mensen in de stad in vergelijking met het platteland. Van de corona-gehospitaliseerden heeft 82.2% een vitamine D tekort, in vergelijking met 47.2% in de niet-gehospitaliseerde controle groep, aldus Peer Reviewed onderzoek uit 2020 uit het Verenigd Koninkrijk(VK). Zelfs buiten coronatijden om zijn virale, bacteriële longinfecties verantwoordelijk voor 10% van de eerstehulp bezoeken in een ziekenhuis (VK). Hier valt dus een enorme winst te behalen voor individu evenals de overbelaste zorgmedewerker.
Net als bij eerdere coronavirussen die we hadden in voorgaande winters (toen nog geregistreerd onder ‘influenza’ in de statistieken), bevestigd onderzoek naar de nieuwe COVID-19 variant, dat wat we reeds weten van de voorgaande varianten: “even a mild temperature increase, commensurate with what is common for summer warming, leads to dramatic disruption of viral structural stability “. Bij lagere temperaturen blijft het virus hangen op inademhoogte -en kan zelfs vele meters afleggen waarin we de 1,5 meter regel minder absoluut moeten zien. Ze kan ons een vals gevoel van veiligheid geven. Een Duits onderzoek liet zien dat in een verkoeld vleesverwerkingsbedrijf het virus makkelijk afstanden groter als 8 meter had afgelegd. Langere blootstelling aan de ruimte blijft echter nodig voordat het immuunsysteem overbelast wordt en infectie ontstaat –all else being equal. Het correct handelen hiernaar had superspreadevents in verkoelde slachthuizen kunnen voorkomen.
Een scala aan onderzoeken toont aan dat een toename in luchtvochtigheid een negatief effect heeft op de verspreiding van het coronavirus. Dit geldt voor zowel binnen- als buitenshuis. In Sydney laat studie zien dat het aantal coronavirusgevallen correlatie vertoont en toeneemt bij steeds droger wordende lucht. Ook op andere plekken wereldwijd is deze correlatie aantoonbaar en vormt zo een indicator voor de ontwikkeling van het aantal besmettingen. Overheidsbeleid zou hier op in hebben kunnen spelen op zowel landelijk niveau in voorbereiding voor de verwachte druk bij ziekenhuizen, evenals op individueel niveau middels huiselijk advies ter preventie.
Als we handelen met de kennis van bovengenoemde factoren geeft dat ons een veiligere situatie waaraan we zelf bij kunnen dragen. Het gevoel van onmacht dat velen overkomt en de angst die daarmee gepaard gaat brengt velen een onwrikbare, maar soms misplaatste focus op de 1,5 meter regel en de mondkapjes. Ze vormen een goede basis, maar kunnen ook een vals gevoel van veiligheid geven. Deze regels, evenals de quarantaine en avondklok, leren ons om ons vertrouwen in de autoriteiten te leggen en ons lot aan anderen over te laten en ondermijnt effectief, proactief eigen handelen.
Met vijftig man in een gesloten zaal een lezing bijwonen, maakt het mondkapje totaal nutteloos. Met tijd neemt het aantal ziekmakende aerosols in de ruimte toe -of ze nou direct je mond binnenkomen of via de zijkant van je mondkapje-, tot een niveau waar je immuunsysteem dit niet meer kan verwerken en je ziek wordt. Dit zijn de simpele superspreadevents die voorkomen hadden kunnen worden.
In de buitenlucht even een vlotte babbel met de buurman zonder mondkapje en wellicht geen 1,5 meter draagt weinig risico met zich mee in het genoeg aerosols verzamelen om je immuunsysteem te overbelasten en ziek te worden. (En, natuurlijk niet te vergeten, asymptomatische verspreiding is nihil.) Het uitvoerig bijpraten geeft je echter de tijd deze aerosols te verzamelen dat zo een mondkapje weer essentieel maakt in het verminderen van de aerosolinname. Dus ook buiten kan een mondkapje zijn nut hebben.
Anderzijds kan de onwrikbare houding ook bijdragen aan het direct verergen van de gezondheid. Het overbodig dragen van een mondkapje in de buitenlucht of bij het alleen rijden in je auto heeft de tegenovergestelde werking van het natuurlijk filter dat de buitenlucht biedt. Het verzamelen van stof op je mondkapje kan longontsteking veroorzaken of gebrek aan zuurstof in het bloed veroorzaken. Beide trouwens ook symptomen van het coronavirus. Dit belast wederom onnodig de zorg.
Het overigens fanatiek desinfecteren van de handen heeft eenzelfde tegenovergesteld effect. Gegrepen door een massahysterie desinfecteert men er overmatig op weg. Niet per se uit logica, maar uit emotie, een “veilig gevoel” dat onze angst vermindert. Was/desinfecteer je handen als je thuis komt goed en blijf uit je gezicht met je handen wanneer in de openbare ruimte bent. Overmatig desinfecteren verwijdert ook de vetten en bacteriën van de huid die ons dienen te beschermen. Sterker nog, het vervolgens uitdrogen van de handen geeft kloven waarmee je externe bacteriën ideaal kan verzamelen. Het credo van onze institutionele experts luidt echter ‘Was uw handen stuk!’, aldus minister Grapperhaus op 22 juli.
Voor een vollediger en actueel begrip van de in de subtitel benoemde vier factoren verwijs ik graag naar de website van Maurice de Hond die hier kundig verder op in gaat.
Quarantaine
Een peer reviewed onderzoek van het Center for Biosecurity of the University of Pittsburgh Medical Center in 2006 gericht op influenza-ziektes komt wat betreft grootschalige quarantaine maatregelen tot de volgende conclusie, “As experience shows, there is no basis for recommending quarentine either of groups or individuals.” In meer detail wordt eerder in het onderzoek beschreven:
Large-Scale Quarantine Measures
There are no historical observations or scientific studies that support the confinement by quarantine of groups of possibly infected people for extended periods in order to slow the spread of influenza. A World Health Organization (WHO) Writing Group, after reviewing the literature and considering contemporary international experience, concluded that “forced isolation and quarantine are ineffective and impractical.”2 Despite this recommendation by experts, mandatory large-scale quarantine continues to be considered as an option by some authorities and government officials.35,43 The interest in quarantine reflects the views and conditions prevalent more than 50 years ago, when much less was known about the epidemiology of infectious diseases and when there was far less international and domestic travel in a less densely populated world. It is difficult to identify circumstances in the past half-century when large-scale quarantine has been effectively used in the control of any disease. The negative consequences of large-scale quarantine are so extreme (forced confinement of sick people with the well; complete restriction of movement of large populations; difficulty in getting critical supplies, medicines, and food to people inside the quarantine zone) that this mitigation measure should be eliminated from serious consideration.
Een quarantaine kan wél nuttig zijn in zijn allereerste fase waarbij indamming mogelijk zou zijn en druk op de zorg daarmee nog verminderd kan worden of voorbereiding kan bieden. Dat station waren we echter al gepasseerd voordat die discussie op gang kwam. Het populaire argument gaat vervolgens nog steeds naar quarantaine als dé factor voor het vertragen van de verspreiding waardoor de ziekenhuizen de instroom beter aan zouden kunnen. De ‘extreme’ stap van quarantaine, aldus WHO hierboven, miskent totaal de bovengenoemde vier factoren, die daarmee quarantaine niet enkel ineffectief maakt, maar zodoende juist bijdraagt aan een versterking van de epidemie als hiermee geen rekening wordt gehouden.
En alhoewel ik buitenlicht, zonlicht, luchtvochtigheid en temperatuur als ‘breed gedragen begrip’ aanduidde als openingszin, lijkt het institutionele westen en haar media dit pad niet te willen belichten en committeren ze zich tot het eenzijdige ‘wanpad’ van quarantaines en zelfs de avondklok. Kwalijker nog is de actieve veroordeling van diegene die dit pad niet kiezen te bewandelen, resulterende in het moreel verderfelijke verwijt dat het aan ons gedrag ligt, niet het mediapolitiek falen.
Onderzoek van 2020 gepubliceerd in het Journal of the American Medical Association (JAMA) concludeert “These findings suggest that households are and will continue to be important venues for transmission, even in areas where community transmission is reduced.”
En alhoewel maatschappelijk en politiek niet realiseerbaar in Nederland/het westen, getuigd onderstaand handelen in China wel van inzicht in het falen van thuisquarantaine.
“Canada’s official advice to those with mild symptoms is to ‘isolate yourself at home,’ in a separate room. But Chinese researchers point to centralized quarantine as a key reason Wuhan was able to limit the virus’s spread.”
Overige onderzoeken gericht op COVID-19, allen gepubliceerd in 2020 of 2021, komen tot dezelfde conclusies:
* Een publicatie in The Lancet concludeert dat strenge quarantaines de ouderen en zwakkeren niet beschermen en geen negatief effect hebben op mortaliteit.
* Eveneneens gepubliceerd in The Lancet, “Rapid border closures, full lockdowns, and wide-spread testing were not associated with COVID-19 mortality per million people.”.
* Een publicatie in Advance “strongly suggests”, dat “the UK lockdown was both superfluous (it did not prevent an otherwise explosive behavior of the spread of the coronavirus) and ineffective (it did not slow down the death growth rate visibly).”
* Een publicatie in de European Journal of Clinical Investigation, dat keek naar verplichte thuisisolatie in landen als o.a. Engeland, Frankrijk, Duitsland, Iran, Italië, Nederland, Spanje en de VS en deze vergeleek met landen zoals Zweden en Zuid-Korea die enkel ‘zachte’ maatregelen zoals het annuleren van bijvoorbeeld grote evenementen en social distancing nam, kwam tot de conclusie dat maatregelen van landen met strenge, verplichte quarantaine geen voordelig effect had op het tegengaan van de verspreiding van het coronavirus en zelfs een negatief effect had.
Niet alleen filtert zonlicht en lucht het virus weg en maakt zonlicht Vitamine D aan (dat ons immuunsysteem verhoogd), het dagelijks participeren in de maatschappij houdt onze weerstand op peil. Juist het aanraken van vele objecten en het onder mensen zijn houdt ons immuunsysteem pro-actief. Mensen opsluiten in een eigen huis en juist het fanatiek ontsmetten van alle oppervlaktes in het huis, maakt ons immuunsysteem zwakker. Dit weten we van griepziekten. Na een maand isolatie en een verzwakt immuunsysteem betreden we vervolgens met zijn allen ineens verzwakt de maatschappij.
We kunnen een adem met enkele aerosols coronavirus innemen en ons lichaam verwerkt dat in zijn normale verwerking van virale, bacteriële infectieziekten zoals zovelen. Dit maakt de tests overigens enigszins onvergelijkbaar/irrelevant. Per hoeveel deeltjes per kubieke meter meet je het virus? Dit betekent vervolgens niet dat je ook geïnfecteerd bent. Het is het immuunsysteem dat telkens de buffer biedt, dat de ontvankelijkheid bepaalt en waar het grootst te winnen valt op vele gebieden. Pro-actief handelen dat gevolgbestrijding ondermijnt. Echter, ons beleid zorgt ervoor die buffer onderuit halen.
We zouden juist zoveel mogelijk buiten willen zijn om de pandemie te bestrijden. Het tegenovergestelde wordt ons geforceerd. Tijdige erkenning zou eerder in het jaar superspreadevents in gesloten, ongeventileerde ruimtes -kerkzittingen, lezingen, kantoorruimtes, …- hebben kunnen voorkomen. Tijdige erkenning zou juist onze oudere medemens in verzorgingstehuizen hebben kunnen beschermen met goede ventilatie, een wandeling door de buitenlucht of later kwalitatieve, sociale laatste momenten in plaats van isolement. Tijdige erkenning zou ons niet opgesloten hebben in gevaarlijke, onethische thuissituaties. Het pad van preventie is en wordt miniem bewandelt.
Mediapolitiek falen
“Griepgolf zorgt voor opnamestops ziekenhuizen“
“(…)besloot een groot aantal van de geplande operaties te schrappen vanwege een gebrek aan beschikbare bedden.”
Bovenstaande quotes zijn van voorgaande jaren met geen enkel ander doel dan het huidig gevoel van alarmisme enigszins in perspectief te plaatsen. Ernstig griepjaar 2018 telde 9400 personen die overleden waren aan influenza (en aan corona/overige longziektes, welke nog niet apart in de statistieken voorkwam). In 2020 zijn 600 personen overleden aan de griep (vér onder het gemiddelde) en 12361 aan het coronavirus. Oftewel, tezamen 3561 meer of 37,9% meer dan in 2018. Gedeeld door twee maken de getallen van 2020 6481 per ziekte en zou je kunnen zeggen dat we te maken hebben met een ‘dubbele griep’. Toch zijn die cijfers zo niet te vergelijken in de praktische uitwerking. In 2018 lagen er op het hoogtepunt 350 patiënten met ademhalingsproblemen op de intensive care, het hoogtepunt dit jaar telt 731 covid-opnames (en 396 non-covid ic-opnames waarvan mij onbekend of deze nog patiënten met ademhalingsproblemen kan bevatten), wat een toename van 208% is t.o.v. recordjaar 2018. Aangezien bij covid-19 nog niemand onder de bevolking een afweer heeft opgebouwd, verklaart dat deze immense stijging. Praktisch gezien voor het zorgpersoneel en de zorgverlening is iedere extra ic-opname echter een enorme belasting die niet weerspiegelt kan worden met 208% of een verdubbeling aan werk, maar een veel grootsere impact maakt en kwalitatieve zorg onder druk brengt. Ik herhaal, dit weerspiegelt eveneens een falen van correct beleid en is de politiek te verwijten evenals journalistieke nalatigheid en geld niet als argument tegen de -mij overigens niet geliefde containerterm- wappie in verhouding met de quarantaine of de avondklok.
Europa en de Verenigde staten, de westerse wereld breder gezien, pleiten nu voor een vaccinatiepaspoort. Dit ontneemt men de mogelijkheid tot vrij reizen per vliegtuig en is compleet ongegrond in wetenschap, maar wordt omarmd door vliegtuigmaatschappijen in de hoop haar reizigers terug te winnen en vanuit de overheid om …. ‘iets’ te doen. Niet alleen zijn asymptomatische mensen statistisch verwaarloosbaar in de verspreiding van het virus, zoals eveneens in eerder aangehaald JAMA-gepubliceerd onderzoek naar voren kwam. Een zeer grootschalig onderzoek uit China onder bijna 10 miljoen mensen, gepubliceerd in het gerenommeerde Nature stelt ook dat mensen zonder symptomen een verwaarloosbare bijdrage leveren aan het verspreiden van het virus. Niet enkel is dit wederom een argument voor het niet onnodig in quarantaine plaatsen van gezonde of asymptomatische mensen, ze ondermijnt de logica achter een vaccinatiepaspoort volledig.
Zonder te willen dramatiseren, moet ik toch aanstippen dat niet alleen het vaccinatiepaspoort, maar ook andere maatregelen een steeds verdere, ongefundeerde inperking op onze vrijheden en zelfs op inperking van onze mensenrechten duidt. Kritische geluiden op onze westerse sociale media worden verwijderd, waarbij Amerikaans recht eenieder ontneemt hier juridische stappen tegen te nemen en deze bedrijven zo volledig vrij spel geeft naar eigen inzicht te handelen. Dit knaagt aan onze vrijheid van meningsuiting. De vrijheid van vergadering in bijv. de vorm van demonstraties is ons in deze coronatijd eveneens ontnomen. Om maar niet in te gaan op de vrijheidsontneming in quarantaine en avondklok vanuit de politiek die een alsmaar langer termijn beslaat. En, moet ik me nu af gaan vragen of ik mijn sociale media straks nog heb of dat ik voorzien word van een twijfelzaaiende voetnoot? Filteren de algoritmes dit artikel tot de marge?
Al met al toont dit niet enkel een steeds meer autoritair westen, maar ook een steeds meer ontvankelijke bevolking voor deze maatregelen die zich schaart achter het uiteindelijke geweldsmonopolie van de staat om deze maatregelen af te dwingen. De recente rellen tegen de avondklok zie ik dan ook als reactie op dit institutioneel geweld vanuit de overheid, zowel in beleid als strenge politiehandhaving van dit beleid dat vreedzame demonstraties onmogelijk maakt en met politiegeweld uiteindelijk ook zijn einde vindt. Het betreurt me om te zien dat geweld met geweld beantwoord wordt in de recente rellen met de avondklok en ik keur eenieder geweld categorisch af. Wat me echter eveneens betreurt is de zelfingenomen, hautaine houding van diegene die de aanval op deze demonstranten opent door in te zoomen op een of andere idioot of ze probeert te stigmatiseren door een subcultuur daarin te belichten zonder een spiegel op te kunnen houden die het eigen sociaal conformisme aan de kaart stelt dat aan de oorzaak ligt van deze polarisatie in de samenleving. Wat nu als verwerpelijk gedrag wordt gezien, was eerst simpelweg een wandeling door je straat. Normaal gedrag is illegaal gemaakt, het politiek bestrijden van dit normale gedrag maakt eventueel crimineel gedrag. Wederom, het individu is slachtoffer van ongefundeerd, onnodig draconisch overheidsbeleid, van stigmatisering vanuit de media en van veroordeling van de massa.
Rechters in zowel Portugal als Duitsland hebben de quarantaine overigens illegaal verklaart, waarbij de Duitsers dit een “catastrofaal gebrekkige beslissing” in strijd met de grondwet noemden en de Portugese rechter besloot dat quarantaine enkel legaal is tijdens het uitroepen van een noodtoestand. Dit lijkt echter tot nog toe geen effect te hebben op de dagelijks realiteit. Kennis ontbreekt me het gewicht van deze uitspraken binnen hun rechtstaten te kunnen beoordelen.
Sociale Kosten
Bewust heb ik de sociale kosten die het huidig beleid van quarantaine en de avondklok met zich mee brengen niet benoemd of onderbouwd. Het argument staat an sich. Toch is het belangrijk wel stil te staan bij deze impact. En met het verdedigen van het huidig quarantainebeleid, verdedig je de afweging die deze maakt -onnodig leed en sterfte.
De impact op het onderwijs in de ontwikkeling van onze kinderen, maar ook de impact van deze draconische maatregelen op de vorming van kinderen in het algemeen. Wat voor wereld laten we ze zien? De impact op zelfstandigen en het mkb en de financiële stress die gezinnen nu moeten ondervinden. De impact op onze mentale gezondheid in de vorm van depressie, eenzaamheid, sociale angsten, etc. Maar wellicht bovenal, de impact op de sociale cohesie van onze maatschappij.
Een Radicaliserende Establishmentscultuur
Eens of oneens met de strekking van dit verhaal, op zijn minst is de wetenschap niet zo zwart of wit als mediapolitiek Nederland toelaat. Juist deze discussie ís onderdeel van de wetenschappelijke zoektocht die ons ontnomen wordt, de argumenten die niet gehoord mogen worden en het eenzijdig beleid dat er uit voort vloeit. De buitenproportionele verspreiding van het coronavirus in het westen in vergelijking met de rest van de wereld is waarschijnlijk juist door het blindstaren op de langdurige, draconische acties van onze overheden. Ik reken hen het uiteenvallen van de sociale cohesie van de maatschappij in ieder geval aan. Een steeds prominentere polarisatie vindt plaats, waarbij het mediapolitieke landschap en het sociaal-culturele centrum radicaliseert. Ondertussen houden ze elkaar in het gareel, waarbij je nek uitsteken zijn kosten met zich meedraagt. De westerse mediapolitieke radicalisatie en een steeds meer autoriteitsontvankelijke bevolking verbloesemt de eveneens westerse monetair-economische crises en geopolitieke stap terug op het wereldtoneel die steeds prominenter werd. Het betreurt me dat journalistieke reflectie op & politieke verantwoordelijkheid voor dit economisch en politiek falen met corona als zondebok ze ontnomen is.
Laatstens, blijft altijd de twijfel om in te gaan tegen mediapolitieke informatievoorziening en besluitvorming en het cultureel conformisme dat ze gevormd heeft. Maar juist dat vormt uiteindelijk toch de motivatie voor het schrijven van dit artikel, in de hoop diegene wiens stem gemarginaliseerd en geridiculiseerd wordt en als moreel verdorven gezien, steun te geven in een geradicaliseerde maatschappij die onbegrip of zelfs haat en uitsluiting biedt.
Few are willing to brave the disapproval of their fellows, the censure of their colleagues, the wrath of their society. Moral courage is a rarer commodity than bravery in battle or great intelligence. Yet it is the one essential, vital quality for those who seek to change a world that yields most painfully to change. And I believe that in this generation those with the courage to enter the moral conflict will find themselves with companions in every corner of the globe.
John F. Kennedy
Indien uw vriend, collega of familielid gevoelig is voor wat ‘hoort’, of gevoelig voor vorm (‘tv-format boven youtube, krant boven een-of-ander-blogje) boven inhoud, is deze mogelijk afgehaakt met de d,t-fouten die ik er deze keer toepasselijk maar eens in heb laten zitten. Wees kritisch, voorbij je bubbel.
Reposts enkel onder verwijzing naar dit originele artikel. Bedankt.
Donaties worden gewaardeerd. Bedankt
Bitcoin, BTC, 17ct8vZhvAUeWWEdMCTDzDXnnu62cxHFDW
Ether, ETH, 0x6573168e10ef9a599a41585fc3792be42bd73099
Monero, XMR, 84XdrmhtUvM6LjpBKaU2nJCEMDichQNB94aq8udc1boHb9H1nprEkXM8U86bp4pFqrTHqbjDw8kDzSq3TjRFBx26SaMUGFc
Hallo,
Als er een nieuwsbrief is, dan zou ik die graag ontvangen.
Bvd
Ineke
Hey Ineke,
Ik schrijf slechts sporadisch een artikel naast mijn werk. Grosso modo wanneer ik het idee heb dat een begrip zwaar onderbelicht wordt in de maatschappij. Helaas geen nieuwsbrief.
Echter, op de voorpagina kan je enkele goede nieuwssites vinden en je aanmelden voor een email zodra ik een nieuw artikel plaats.
Bedankt voor je interesse!
Gr.,
Seth