ZDay wordt jaarlijks wereldwijd georganiseerd door vrijwilligers van de zeitgeistbeweging. Met deze dag wil men een beter bewustzijn overbrengen van de werking van onze huidige maatschappij -of beter gezegd hoe deze niet werkt-, maar vooral van de mogelijkheden die huidige kennis ons biedt voor een duurzamer en menswaardiger alternatief voor onze toekomst. Als landelijke coördinator van zeitgeist Nederland gaf ik op ZDay de volgende speech waarin ik terugkijk naar de ontwikkelingen binnen de beweging in 2011.
Afgelopen augustus zag ik enkelen van jullie ook tijdens de Townhall Meeting in Amsterdam. Ik gaf jullie een update van de ontwikkelingen sinds het begin van 2011 en sprak over het belang van het individu binnen de Zeitgeistbeweging.
Vandaag wil ik met jullie terugkijken over heel 2011. ZDay is het moment waarbij je toch weer even stil staat en terugblikt op het afgelopen jaar. Ik zal vluchtig door de gebeurtenissen vliegen, maar vooral op reflectieve wijze naar het afgelopen jaar kijken. Wat zijn de problemen geweest? Hoe zijn we gegroeid en waar hebben we dat aan te danken?
Eenieder van ons bekruipt wel eens de gedachte ‘Waarom zijn we niet groter?’. Terugkijkend naar 2011 zijn we echter van zeer ver gekomen zoals zal blijken. Bekruipt die vraag je nog eens, denk hier dan aan en laat het dan ook niet resulteren in moedeloosheid, maar juist als inspiratie dienen voor wat nog mogelijk is.
We begonnen het jaar met de filmvertoning van Zeitgeist: Moving Forward. De organisatie hiervan zorgde voor de stap in de fysieke wereld met internet als basis waarmee we elkaar vonden. De maanden erna volgden regionale bijeenkomsten. Het gevoel samen te staan in een visie was inspirerend en hartverwarmend. Het filterde de gedachtes over communisme, complotdenken of 9-11 naar de marge tot ze langzaam verdwenen. Schijnbare tegenstellingen in links-rechts, jong-oud, bekakt of streetwise werden overbrugt. Verschillende levensstijlen vonden elkaar in een zelfde mentaliteit. Het bracht ons de gezamenlijke praktische vraag, ‘Wat kunnen we doen?’, ‘Wat kan ík doen?’.
Het resulteerde in de gelijknamige pagina op onze website. Ondanks een sterke motivatie struikelden de meeste regionale bijeenkomsten op vooral dit gebrek aan duidelijke handvaten. De aanknopingspunten van onze huidige maatschappij naar een grondstofgebaseerde economie (GGE) waren nog ver te zoeken.
Er ontstonden echter her en der langzaam initiatieven. Lezingen, presentaties en evenementen werden georganiseerd. Een filmvertoning met vraag en antwoord in Rotterdam, een maandelijkse documentaire avond te cinema OT301 in Amsterdam of onze aanwezigheid op het Eldorica Festival te Haarlem.
Behalve deze meetbare groei in dit eerste halve jaar na Moving Forward heeft zich een andere groei voltrokken die ik nog veel belangrijker vind. Hier droegen we allen aan bij, maar is ook sterk te danken aan juist deze eerder genoemde initiatieven. Er is binnen de beweging een groei in bewustwording plaats gaan vinden. De focus op de realisatie van een GGE gaf ruimte voor praktisch handelen en een oriëntatie op de toekomst. De intensieve noodzaak tot modereren op het forum voelt al als een ver verleden en het forum leeft al zeker een half jaar geheel zijn eigen bestaan. Het ontstaan van dit nieuwe bewustzijn omarmt de nieuwe geïnteresseerden en werkt als filter voor niet-gerelateerde zaken. Er hoeft steeds minder uitgelegd te worden wat we niet zijn, ook in de maatschappij. Ik kom hier later op terug.
Bovendien is het collectieve bewustzijn ook veranderd en is de maatschappij naar ons toegeschoven. We zijn misschien toch niet zo radicaal. Een mooi voorbeeld hiervan is Occupy. Terwijl de bank in 2008 nog de betrouwbare partner was die je geld veilig stelde, is er nu zelfs al ruimte om te praten over de piramidespel-werking van het monetaire systeem. De realisatie dat fundamentele systeemverandering noodzakelijk is voor een duurzamer en menswaardiger bestaan is nu onderdeel van de publieke discussie.
De tweede helft van 2011 getuigt van deze ontwikkelingen in bewustzijn. Ik zal me beperken tot vier voorbeelden.
De Town Hall-meeting in augustus bracht een geïnteresseerd publiek. Het bracht met de gemiddelde leeftijd boven de dertig ook een heel nieuw publiek. Het resulteerde zelfs in de deelname aan een wetenschappelijk onderzoek van de Vrije Universiteit van Amsterdam, ‘Leiderschapskwaliteiten binnen verschillende maatschappelijke organisaties’.
Als een van de initiatiefnemers van Occupy Amsterdam heb ik in de aanloop er naar toe de meeste pers in Nederland wel te woord gestaan en uitvoerige systeemkritiek kunnen delen. Een -wellicht onverwacht- geïnteresseerd oor zorgde voor veelal lange gesprekken die het uur passeerden. De oproep tot uiting van onvrede en de roep om verandering gaf de initiatiefnemers een podium in krant en op radio en tv. Voornamelijk positieve, maar ook de negatieve media. Ongetwijfeld hebben jullie het HP/De Tijd artikel over mij en zeitgeist gelezen. [mocht je het nog niet weten, ik ben antisemitische 9-11 truthseeker] Het vroeg om een reactie en een persoonlijk blog was kennelijk nodig en opgericht.
Ik voelde me vervolgens genoodzaakt in een artikel mijn wereldvisie uit te schrijven, ‘The times they are a-changing‘. Deze acht pagina’s waren de aanleiding voor een gesprek met kamerleden Ewout Irrgang (SP) en Bruno Braakhuis (GL). Hoewel mijn vertrouwen in de democratische werking van ons huidige politieke stelsel miniem is, geniet eenieder mijn vertrouwen in de mogelijkheid zich te verdiepen en te veranderen. Niemand is wie hij tien jaar geleden was en dat biedt hoop. Het was bij beide een informeel, geïnteresseerd en lang gesprek dat zijn vervolg vast nog wel zal krijgen.
Een verslag van Occupy Amsterdam op de Amsterdamse radiozender Patapoe door een van de vrijwilligers van zeitgeist Amsterdam bracht hem een wekelijks programmma, CritiChiel op de vrijdag van 11:00-13:00. We zullen het een plekje gaan geven op de nieuwe website.
Jos van der Veen, coördinator Groningen, heeft daad bij woord gevoegd en duurzame technologie biedt hem nu steeds grotere zelfredzaamheid. Wérkelijk toekomstgericht activisme! Het trok de interesse van TV Noord, de omroep van provincie Groningen en bracht zijn item in het journaal. NRC•Next kreeg hier vervolgens lucht van en maakte het voorpaginanieuws, verwijzend naar pagina vier én vijf. Het artikel ‘Op een dag komt er geen geld meer uit de muur. En dan?‘ werd de week erop opnieuw gepubliceerd in de NRC zelf, wederom pagina vier en vijf.
Deze voorbeelden -maar ook diegene die ongenoemd zijn maar wel in hart en hoofd leven- zijn niet vanzelf gekomen. En dáár wil ik even bij stil staan. Met veel tijd, energie en liefde zijn we gekomen waar we nu staan. We zijn allemaal vrijwilligers en de inspanningen voor zeitgeist komen allemaal bovenop de veelal drukke levens en vraagt soms een grote tol. Het doorzettingsvermogen dat voorkomt uit onze gedeelde passie doet me telkens verbazen en waardeer en bewonder ik echt enorm.
Binnenkomende emails weerspiegelen wel eens het idee dat we een ‘echte’ organisatie zijn: ‘of we op kantoor af kunnen spreken’. Dit is schitterend natuurlijk!
MAAR, ik wil jullie vragen te realiseren dat de vele tijd, energie en liefde die zeitgeist draaiende houden, voortkomen uit en gedragen worden door weinigen. Wáárom vraag ik om deze realisatie?
Allereerst uit sympathie en respect voor diegene die zich hiervoor inzetten. Deze mensen zijn wel diegene die het voor elkaar hebben gekregen en ons hebben gebracht waar we zijn.
Zeker, verbeterpunten liggen voor het oprapen. De betrokkenheid op het forum kan misschien hoger, een evenement is misschien niet zoals je verwacht of de email zo uitvoerig beantwoord. En ook jouw idee/actie verdient meer aandacht.
Ten tweede zeg ik het ook omdat met deze realisatie het besef komt dat je maar een paar mensen nodig hebt. Vind elkaar en heb vertrouwen dat jij -of jullie samen- het verschil maken. Investeer tijd en energie in elkaar en investeer in vriendschappen. Zoek elkaar straks op, ook straks hier in de zaal.
Waarom ik hierbij stil wil staan is niet om je een schuldgevoel te geven zelf niet zo actief te zijn, laat het juist een inspiratie en motivatie zijn voor wat mogelijk is. En wat we met zijn allen doen, dát is de beeldvorming en dát vormt het collectieve bewustzijn. Sámen vormt dit het verhaal waar we aan gewerkt hebben. Niets komt echter vanzelf, het vraagt tijd, energie, liefde en doorzettingsvermogen. De realisatie en het vertrouwen dat enkelen het verschil kunnen maken, betekent dat het ook binnen jouw mogelijkheden ligt. Ieder op zijn eigen manier, maar samen een zelfde richting op. Zeitgeist is -en zal het altijd blijven- een leerschool voor ons allemaal. Dúrf ergens voor te staan en dúrf fouten te maken. Of in loesje poster-termen ‘Groeien=Durven’.
Het afgelopen jaar zijn we problemen tegengekomen en hebben proefondervindelijk geleerd hoe hier mee om te gaan. De richting is verduidelijkt en een pragmatische en praktische kijk op problemen heeft zich ontwikkeld. Veelal zonder regionale afdeling of een platform was met de groei en interesse van het afgelopen half jaar het moeilijk elkaar te vinden en om nieuwe initiatieven te realiseren. Het forum leent zich hier ook niet voor. Hiermee gaat potentieel verloren of komt het bij de coördinatoren terecht. Diégene die de moeite nam te emailen droeg zo bij aan de belasting van enkelen. Dit ging ten koste van transparantie. Velen van jullie horen vandaag pas voor het eerst van de ontwikkelingen van de afgelopen periode. De keuze tussen een verslag, participatie via het forum of emails beantwoorden moest het afleggen tegen het simpelweg draaiende houden van eigen levens en bijvoorbeeld eerdergenoemde initiatieven. Tijd en energie wordt ons beperkt in de rat race naar geld.
Tijd voor een structurele oplossing! De decentrale werking van het internet biedt de oplossing voor veel van de huidige problemen. De gehele website wordt vernieuwd en interactiever. Via deze nieuwe website kan men elkaar vinden in de regio via een tweede activisme-site. Ook biedt ze regionale communicatiemogelijkheden om te organiseren en ondernemen.
Keer op keer is ook bewezen dat als je met zijn allen verantwoordelijk bent, je uiteindelijk allemaal niets doet. Eenieder van ons draagt straks verantwoordelijkheid voor zijn deel van de nieuwe website en is daar op aan te spreken.
Dat men elkaar regionaal via deze nieuwe website mag vinden, zoals we elkaar landelijk via de website in 2011 hebben gevonden! David zal jullie hier straks meer over vertellen en samen met jullie de website lanceren!
Ik ben bijna klaar.
Als er iets zeitgeist overeind heeft gehouden zijn het wel de vriendschappen die ontstaan zijn. Het vormt een netwerk waarbij we rekening houden met hoeveel iemand wanneer bij kan dragen. En zelfs dan wordt er vanuit een gedeelde passie of steun naar elkaar, net dat beetje extra gedaan. Je leert van elkaar en kan passies delen. Ik wens jullie in 2012 soortgelijke vriendschappen toe. Ze vormen namelijk de ruggengraat van de beweging.
Los van participeren bij zeitgeist draagt eenieder van ons in zijn dagelijkse keuzes mee aan de realisatie van een GGE en hoe deze overal vorm zal worden gegeven. Iedere keer dat je de rust neemt het kritische debat aan te gaan, iedere keer dat we elkaar aanspreken op niet-sociaal gedrag, iedere keer dat we opkomen tegen onrecht, iedere keer dat we elkaar de helpende hand uitsteken of we voor een duurzame (technologische) verhouding met onze omgeving kiezen, dragen we bij aan de realisatie van de wereld die we voor ogen hebben.
2011: een mooi verhaal en we schreven deze samen. Hoe we denken, hoe we handelen, maar ook de liefde, zorg en het vertrouwen dat we elkaar geven en gunnen: ze gaan verder dan het moment alleen. Vandáág is die dag dat je keuzes je dag van morgen vormen en het verhaal van gisteren schrijven. Het vandaag van nu én straks vormt straks je verhaal van 2012 en samen die van onze omgeving en maatschappij. Onze acties en ideeën vormen samen het verhaal van onze generatie. Onthou!, wat jij doet, maakt het verschil.
En zeitgeist…, dat ben jij!
Bedankt voor jullie aandacht.
Seth Lievense
Leave a Reply